Praca przedstawia niezwykle ważne poznawczo i pod względem badawczym zagadnienia, łącząc obszar edukacji dorosłych, a w szczególności uczenia się dorosłych i to w niesformalizowanej postaci, z wybranymi aspektami kultury, w tym kultury popularnej. Zawiera dojrzałe analizy teoretycznych założeń, wyjaśniających przedmiot badań, oraz przemyślane interpretacje badanych empirycznie zjawisk. Teksty opracowania bardzo żywo "reagują" na współczesną rzeczywistość i odnoszą się do ważnych obszarów codziennego doświadczania życia przez Polaków. Propozycje kultury i popkultury zostały przez Autorów "obejrzane" z perspektywy ich rzeczywistych edukacyjnych funkcji, a nie tylko funkcji złożonych. Nie brakuje wątków krytycznych oraz kategorii badawczo otwartych, inspirujących do dalszych poszukiwań naukowych. [...]
UWAGI:
Nazwy aut. na s. 171. Bibliogr. przy pracach.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Książka prezentuje problemy współczesnej edukacji w sytuacji przyspieszonych przemian kulturowych. Dotyczy problemów związanych z umasowieniem treści kulturowych, ich unifikacją i globalizacją. Traktuje o wyzwaniach edukacyjnych za strony kultury popularnej, o nowych perspektywach pedagogiki kultury, przemianach w obrębie kanonu. Analizuje również takie zjawiska we współczesnej kulturze, które implikują problemy pedagogiczne, jak: wirtualizacja rzeczywistości, wkraczanie zabawy (karnawału) jako imperatywu w codzienne życie człowieka, presja mód i trendów, powodująca odchodzenie od myślenia o edukacji kategoriami trwałych wzorów. Wskazuje też na nowe relacje sztuki i kultury współczesnej, prowadzące do redefinicji teorii wychowania estetycznego.
UWAGI:
Bibliogr. s. 219-226.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
"Sądzę, że leksykon ten będzie niezwykle przydatny dla wszystkich uprawiających badania studyjno-empiryczne w obrębie nauk społeczno-pedagogicznych i borykających się z problemami kompetencji metodologicznych, a troszczących o wysoką jakość swojego warsztatu badawczego. Można zapewne uznać tę pracę o charakterze metodologicznym jako niezbędnik dla wszystkich uprawiających empirię w trakcie studiów oraz naukowców - badaczy rzeczywistości społeczno-pedagogicznej." z recenzji Profesora dr. hab. Mikołaja Winiarskiego
Mam czas dla dziecka : pedagogika waldorfska dla najmłodszych : propozycja alternatywnej kultury wychowania w domu, przedszkolu i w żłobku "Pedagogika waldorfska dla najmłodszych "
Wychowanie i jakość przeżyć pierwszych lat życia mają decydujące znaczenie dla całego późniejszego życia. We współczesnej rodzinie pozostaje jednak coraz mniej czasu na kontakt rodzica z dzieckiem, na wspólną zabawę i czynne, kreatywne spędzanie czasu. Jak można temu przeciwdziałać? Waldorfska pedagogika małego dziecka ma pod tym względem bardzo wiele do zaoferowania. Autorka wykorzystuje w tej książce swe wieloletnie doświadczenia poczynione we własnej rodzinie oraz podczas pracy w żłobku i w przedszkolu waldorfskim. Mam czas dla dziecka to poradnik dla rodziców i wychowawców małych dzieci. Oprócz praktycznych porad wychowawczych przedstawia wiele przykładów zabaw z małymi dziećmi, pomysły na własnoręczne robienie prostych zabawek z naturalnych materiałów oraz święcenie świąt dorocznych w domu i przedszkolu.Z niniejszej książki mogą i powinni skorzystać nie tylko studiujący pedagogikę czy przygotowujący się do nauczycielskiego zawodu studenci różnych kierunków kształcenia, ale także wychowawcy naturalni, jakimi są rodzice czy opiekunowie różnych środowisk, w których prowadzone są zajęcia czy spotkania z naszymi dziećmi. Niewątpliwie najbardziej skorzystają z niej ci, którzy pracując czy pełniąc służbę w waldorfskich placówkach oświatowych i opiekuńczych w naszym kraju, otrzymują przewodnik po pedagogice napisany nie tylko z wnętrza znanych autorce instytucji, ale i z wnętrza nauki.Ze wstępu prof. zw. dr. hab. Bogusława Śliwerskiego
UWAGI:
Bibliogr. s. 353-362.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Wychowanie i jakość przeżyć pierwszych lat życia mają decydujące znaczenie dla całego późniejszego życia. We współczesnej rodzinie pozostaje jednak coraz mniej czasu na kontakt rodzica z dzieckiem, na wspólną zabawę i czynne, kreatywne spędzanie czasu. Jak można temu przeciwdziałać? Waldorfska pedagogika małego dziecka ma pod tym względem bardzo wiele do zaoferowania. Autorka wykorzystuje w tej książce swe wieloletnie doświadczenia poczynione we własnej rodzinie oraz podczas pracy w żłobku i w przedszkolu waldorfskim. Mam czas dla dziecka to poradnik dla rodziców i wychowawców małych dzieci. Oprócz praktycznych porad wychowawczych przedstawia wiele przykładów zabaw z małymi dziećmi, pomysły na własnoręczne robienie prostych zabawek z naturalnych materiałów oraz święcenie świąt dorocznych w domu i przedszkolu.Z niniejszej książki mogą i powinni skorzystać nie tylko studiujący pedagogikę czy przygotowujący się do nauczycielskiego zawodu studenci różnych kierunków kształcenia, ale także wychowawcy naturalni, jakimi są rodzice czy opiekunowie różnych środowisk, w których prowadzone są zajęcia czy spotkania z naszymi dziećmi. Niewątpliwie najbardziej skorzystają z niej ci, którzy pracując czy pełniąc służbę w waldorfskich placówkach oświatowych i opiekuńczych w naszym kraju, otrzymują przewodnik po pedagogice napisany nie tylko z wnętrza znanych autorce instytucji, ale i z wnętrza nauki.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 353-362.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępne są 2 egzemplarze. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Książka jest pierwszą polskojęzyczną prezentacją metod wczesnoszkolnego nauczania matematyki w szkołach waldorfskich. Skuteczność tych metod potwierdziła się w ciągu niemal stu lat waldorfskiej praktyki szkolnej. Do niezwykle charakterystycznych form waldorfskiego nauczania matematyki w młodszych klasach szkoły podstawowej należy uczenie się poprzez działanie, to znaczy w ruchu. Podczas liczenia i rachowania wszystkie dzieci - razem lub indywidualnie - rytmicznie klaszczą, tupią, chodzą, skaczą i odliczają na głos, w rytmicznych odstępach czasu rzucają i łapią piłeczki lub na przykład woreczki napełnione fasolą. Ruch ciała wprowadza dziecko w stan aktywności wewnętrznej. Taka wewnętrzna ruchliwość jest, zdaniem pedagogów waldorfskich, niezwykle pomocna przy tworzeniu i utrwalaniu w pamięci pojęć. Słuszność tego rodzaju metody (wskazanej przez R. Steinera już w 1919 roku!) potwierdzają między innymi wyniki badań Jeana Piageta, dotyczące rozwoju inteligencji w tak zwanej fazie operacji konkretnych, to znaczy u dzieci w wieku 12-13 lat. Punktem wyjścia w sposobie przedstawiania materiału na lekcjach w szkołach waldorfskich jest jedność. Jedność, która z kolei w najrozmaitszych postaciach objawia się jako wielość. Do właściwego rozwiązania wiodą różne drogi. Ważne jest, aby myślenie ucznia stało się giętkie i "mobilne", aby wykształcił umiejętność samodzielnego poszukiwania własnych sposobów. Lekcje matematyki mogą i powinny być źródłem przyjemności, zdumienia, podziwu. Przyjemności, która nagradza każde twórcze dokonanie. Zdumienia, bo oto dokonaliśmy odkrycia. Podziwu, bo w rezultatach odkrywamy piękno. Jeśli wyniki czynności obliczania (rachowania) są poprawne, są one również obiektywne. Dzięki temu lekcje matematyki mogą się przyczynić do rozbudzenia samoświadomości, wzmocnienia ufności we własne siły. Ze Wstępu tłumacza do polskiego wydania
UWAGI:
Bibliogr. s. 133-142.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
