red. nauk. Jerzy Toeplitz ; Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki. Zakład Historii i Teorii Filmu ; [aut.] [>>] Barbara Armatys, Leszek Armatys, Wiesław Stradomski.
ADRES WYD.:
Warszawa : Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1988.
Alicja Helman i Jacek Ostaszewski podjęli próbę uporządkowania i omówienia wszystkich liczących się teorii filmu. A było ich niemało, bowiem na przestrzeni ubiegłego stulecia naturze "siódmej sztuki" przyglądano się z wszelkich możliwych punktów widzenia, m.in. lingwistyki, antropologii, psychologii oraz ideologii, jak również łączono badania nad filmem z najrozmaitszymi kierunkami myśli humanistycznej. Autorzy nie tylko streszczają klasyczne koncepcje, ale i pokazują, jak zmieniało się podejście teoretyków do przedmiotu ich badań: od początkowego zainteresowania techniką, przez debatę na temat funkcji estetycznych kina, po bardziej współczesne ujmowanie filmu w kategoriach semiotycznych lub w kontekście kultury audiowizualnej. Jednocześnie książka jest opisem ciekawego fenomenu - utopijnej wiary w możliwość znalezienia jednej, uniwersalnej teorii filmu.
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Chłopczyk widział, jak tata całuje inną panią i jak się do niej umizga na plaży. Trochę to dziwne, bo obok stoi mama i wcale się nie złości. Nikt zresztą się nie złości. Tylko mały ma ponurą minę. Zdecydowanie nie chce do ojca. Jeszcze nie teraz. Może za godzinę. Ten malec to ja, a przystojniak - mój ojciec Jan Machulski. Właśnie wyszliśmy z premiery filmu Ostatni dzień lata Tadeusza Konwickiego. Pierwszego filmu dla dorosłych, jaki widziałem w życiu. Trochę mi się mieszają te światy. Co jest naprawdę? Niby przed chwilą widziałem, że tata się utopił, a tu się śmieje ze mnie. I kto to była ta pani?
Juliusz Machulski patrzy na swoje życie okiem reżysera. Każdą scenę z tej książki można by sfilmować.
Kto myśli, że Juliusz Machulski jest wyłącznie najlepszym reżyserem komedii w Polsce, ten będzie zaskoczony tą książką. Julek też świetnie pisze (nie tylko scenariusze, jak widać). Dopiero teraz zobaczyłam, jak bardzo Jego filmy są osobiste. Jakim czułym i uważnym obserwatorem jest ich autor. I jak - mimo sukcesów, rozczarowań i upływu lat - wiernie służy swym pierwszym miłościom, zachowując ciekawość i wrażliwość tego chłopca, którego spotkałam jako studenta pierwszego roku reżyserii. Przeczytałam Hitmana jednym tchem - ze wzruszeniem, rozbawieniem i wdzięcznością.
(AGNIESZKA HOLLAND)
Każdy rozdział jego życia to nowelka filmowa często z przedowcipnymi dialogami. On sam w głównej roli z imponującą pamięcią szczegółów. A przede wszystkim z tym arcyinteligentnym poczuciem humoru, którym zawsze nas uwodził. (JERZY STUHR)
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Bogato ilustrowany album to prawdziwy skarbiec olśniewających zdjęć spoza planu: aktorów, istot i kostiumów, oraz licznych scen z efektami specjalnymi. To kolejny pełny i niezbędny przewodnik po drugiej części nagrodzonej filmowej trylogii.
UWAGI:
Tyt. oryg.: "The Hobbit : The Desolation of Smaug official movie guide" 2013.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Nie ulega wątpliwości, że książka stanowi poważne kompendium wiedzy o horrorze i że stanie się konieczną "bazą danych" dla każdego badacza, który zajmuje się tą problematyką. Autorka ma ambicję całościowego ujęcia i opisania tego zjawiska. [...] Praca bada je z różnych punktów widzenia: historycznego, estetycznego, komunikacyjnego, kulturowego oraz poetyki opisowej. [...] Ewolucja horroru od powieści gotyckiej po współczesną, wędrówka charakterystycznych motywów, figur i fabuł z literatury do filmu, wreszcie rozszerzanie się zjawiska na nowsze i najnowsze media pozwalają na wysunięcie tezy o wyodrębniającym się z całości kultury wspólnym segmencie, współtworzonym przez zróżnicowane materiałowo teksty grozy, klasycznych i współczesnych autorów oraz zawsze licznych odbiorców. [...] praca jest rezultatem ogromnej wiedzy o przedmiocie badań i świadectwem wielkiej pasji, a także wielce pożyteczną publikacją. [Prof. dr hab. Maryla Hopfinger, Instytut Badań Literackich PAN]
