Kultura niezależna w Polsce 1989-2009 to raport z dziejów rodzimego entuzjazmu ostatnich dwudziestu lat. Subiektywny przewodnik dziewięciorga autorów i autorek (Bińczycki, Dunin-Wąsowicz, Jach, Kornaś, Marecki, Pisarski, Tabaczyński, Wojdas, Woynarowski) po obszarach kultury kreowanej oddolnie, nastawionej na innowacyjność, kreatywność, eksperyment, debiut, rebelię i walkę z Babilonem. Przykłady progresywnych wytworów kultury, nieprzewidywalnych, autentycznych, nieoczywistych, subwersywnych pól rodzimej muzyki, literatury, kina, teatru, komiksu, sztuk wizualnych - nienastawionych na medialne patronaty i fajerwerki, pomoc grantów i promocję urzędników-donatorów. Nowe słowniki, nowe myślenie w kategoriach instytucjonalnych i parainsytucjonalnych, przeformatowanie pola kultury w zakresie rynku i dyskursu. Niezależność jako forma działania i kategoria estetyczna.
UWAGI:
Bibliogr. przy rozdz.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Jeszcze dwie, trzy dekady temu pojęcia "kultura popularna" i "nauka" wydawały się całkowicie rozłączne. Badanie popkultury uznawane było za zajęcie "niepoważne". Muzyka, moda, reklama, mydlane opery, bohaterowie gier komputerowych itp. - wszystko to zdawało się mało istotne w porównaniu z polityką, ekonomią, filozofią czy kulturą wysoką (której symbolami mogą być muzyka Beethovena czy dramaty Szekspira). Dziś sytuacja wygląda zupełnie inaczej.Przechadzając się po największych księgarniach Waszyngtonu czy Londynu, ma się niekiedy wrażenie, że amerykańska i brytyjska wiedza o społeczeństwie została zdominowana przez zagadnienia związane z popkulturą. Ileż to książek napisano o lalce Barbie! Ileż monografii doczekała się amerykańska piosenkarka Madonna!Na półkach księgarskich dzieła poświęcone tym "pop-super-bohaterom" zdają się wypierać klasyczne interpretacje dzieł Dostojewskiego czy Zoli.Również w Polsce rośnie zainteresowanie popkulturą - także w kontekście naukowym (w ostatnim okresie pojawiła się duża liczba publikacji poświęconych różnym poptendencjom czy popzjawiskom). Książka, którą oddajemy do rąk Czytelników, wpisuje się więc w "popularną" tendencję we współczesnych naukach o kulturze i edukacji. Będzie stanowić - jak wierzymy - interesujący "przypis" do dyskusji na temat współczesnych konstrukcji tożsamości w kontekście ich swoistej "popkulturyzacji".
UWAGI:
Bibliogr. przy pracach.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Od autora Współczesny człowiek żyje jednocześnie w dwóch rzeczywistościach. Działanie pierwszej opiera się na zasadzie wolności jednostki w kreowaniu własnej biografii, tożsamości oraz niekończących się (pozornie?) swobodnych wyborów w sferze kultury popularnej i konsumpcji. Tutaj można być kulturowo mozaikowym i tak sfragmentaryzowanym, ,,jak się tylko chce". Nie grożą za to żadne sankcje. Wręcz przeciwnie - przemysł konsumpcji oczekuje od ludzi wyobraźni i nieroztropności w zakresie wyborów. Mamy wrażenie, że w rzeczywistości tej może się zdarzyć wszystko i każdy może się stać każdym.Druga rzeczywistość działa odwrotnie. Ten sam człowiek znajduje się w bezwzględnej niewoli instytucji i biurokracji, prawa, medycyny, formularzy i procedur, a brak dostosowania może mieć poważne konsekwencje. Tożsamość jednostki musi być konformistyczna wobec narzuconych reguł. Jest diagnozowana, monitorowana i wskaźnikowana, a także dyscyplinowana i przymuszana. Miejsca na własne interpretacje pozostaje niewiele.Wydaje się, że taka sytuacja nie wywołuje już u ludzi poczucia schizofrenii. Nauczyli się bowiem ,,przesuwać zwrotnicę" z jednej do drugiej sfery swojej tożsamości. W rezultacie modernistyczna tendencja uniwersalnej biurokratycznej i instytucjonalnej uniformizacji splata się w nich z postmodernistycznym rozproszeniem (pop)kulturowym. Pełne radości i przyjemności dryfowanie w pierwszej, popularnej rzeczywistości stanowi antidotum na zniewolenie czy ubezwłasnowolnienie, któremu podlegają w drugiej. Z kolei druga rzeczywistość jest antidotum na niepewność, rozproszenie i nadmiar wolności, które cechują rzeczywistość pierwszą. Zagubionym często w oszałamiającym zamieszaniu kulturowym ludziom zasady prawa i medycyny oraz działania instytucji i biurokracji, wskaźniki i procedury dają poczucie powrotu do dawnego świata pewności.
UWAGI:
Bibliogr. s. 463-487.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Publikacja jest próbą przedstawienia całościowego obrazu szkoły. Obrazu ilustrującego, jaka szkoła naprawdę jest, a nie: jaka powinna być. Szczególnym założeniem podjętych badań było ukazanie szkoły jako całości, jako żywego organizmu prowadzącego własne życie. Badanie kultury szkoły jest sposobem na odkrycie tej wielokontekstowej całości. [...] kultura jako zespół sądów i przekonań [...] to w ogromnej mierze nieuświadamiany przewodnik po rzeczywistości społecznej każdej grupy (Burszta, 1998, s. 52). Praca jest odpowiedzią na postulowaną przez wielu autorów potrzebę całościowego opisu szkoły we wszystkich przejawach jej codziennego życia (Surzykiewicz, 2000; Berger, Luckmann, 1983; Katz, Kahn, 1979). Jak pisze przytoczony na początku Krzysztof Kruszewski: pisanie o szkole jest ryzykiem. Ryzyko to podjęto z nadzieją, że etnograficzny opis kultury szkoły, według przyjętych założeń teoretycznych i metodologicznych, będzie przyczynkiem do lepszego jej (z)rozumienia.
UWAGI:
Bibliogr. s. 209-219.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Książka jest ambitną próbą uporządkowania bogatej wiedzy na temat [literatury i nowych mediów], akademickim przewodnikiem po świecie cyberliteratury oraz propozycją "poruszania się" w makro- i mikroskali po hipertekstualnych pograniczach "słowa i mediów, ducha i maszyny". Publikacje poświęcone tej problematyce pojawiają się na świecie lawinowo od ćwierćwiecza, od czasu tzw. przełomu cyfrowego, i mimo trwania intensywnej transformacji literatury i eksplozji multimediów powszechnie odczuwa się potrzebę spojrzenia z "lotu ptaka" na ten ogromny zbiór zjawisk, dokonania jakiegoś banku strat i zysków, jakich doświadcza sztuka słowa poddana presji wysokiej technologii, dookreślenia obecnej kondycji pisma, mowy i werbalności uwikłanych w rozmaite formy niewerbalności i komunikacji sieciowej. Zwracam na to uwagę, ponieważ [...] książka te oczekiwania spełnia, zwłaszcza w Polsce, gdzie dotąd z tak bogatą argumentacją i tak szerokim "horyzontem kontekstu" nikt nie dokonał syntezy zmian zachodzących w kulturze literackiej. < > Fragment recenzji naukowej prof. Tadeusza Miczki
UWAGI:
Bibliogr. s. [473]-503. Indeksy. Streszcz. ang.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
